Sciurus: łac. sciurus „wiewiórka”, od gr. σκίουρος skiouros „wiewiórka”[26].
Guerlinguetus: nazwa Guerlinguet używana przez francuskich osadników w Gujanie i
zaadaptowana przez de Buffona w 1789 roku[27]. Gatunek typowy: Sciurus guerlinguetus J.E. Gray, 1821 (= Sciurus aestuans Linnaeus, 1766).
Macroxus (Macroschus): etymologia niejasna, F. Cuvier nie wyjaśnił pochodzenia nazwy[28]. Gatunek typowy: Sciurus aestuans Linnaeus, 1766.
Echinosciurus: gr. εχινος ekhinos „jeż”; σκιουρος skiouros „wiewiórka”[29].
Gatunek typowy: Sciurus hypopyrrhus Wagler, 1831 (= Sciurus aureogaster F. Cuvier, 1829).
Neosciurus: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[30]. Gatunek typowy: Sciurus carolinensis J.F. Gmelin, 1788.
Parasciurus: gr. παρα para „blisko”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[31]. Gatunek typowy: Sciurus niger Linnaeus, 1758.
Aphrontis: gr. αφροντις aphrontis „wolny od opieki”[32]. Gatunek typowy: Sciurus vulgaris Linnaeus, 1758.
Araeosciurus: gr. αραιος araios „smukły”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[33]. Gatunek typowy: Sciurus oculatus Peters, 1863.
Baiosciurus: gr. βαιος baios „mały”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[34]. Gatunek typowy: Sciurus deppei Peters, 1863.
Hesperosciurus: gr. ἑσπερος hesperos „zachodni”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[35]. Gatunek typowy: Sciurus griseus Ord, 1818.
Otosciurus: gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[36]. Gatunek typowy: Sciurus aberti Woodhouse, 1852.
Mamsciurus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę
w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[37].
Tenes: etymologia niejasna, Thomas nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[13].
Gatunek typowy: Sciurus persicus O. Thomas, 1909 (= Sciurus anomalus Güldenstaedt, 1775).
Notosciurus: gr. νοτος notos „południe”[38]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[14].
Gatunek typowy: Notosciurus rhoadsi J.A. Allen, 1914 (= Sciurus granatensis Humboldt, 1811).
Hadrosciurus: gr. ἁδρος hadros „gruby”[39]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[15].
Gatunek typowy: Sciurus flammifer O. Thomas, 1904.
Histriosciurus: łac. histrio, histrionis „arlekin, aktor”[40]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[16]. Gatunek typowy: Sciurus gerrardi J.E. Gray, 1861[b].
Leptosciurus: gr. λεπτος leptos „delikatny, smukły”[41]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[17]. Gatunek typowy: Sciurus rufoniger Pucheran, 1845 (= Macroxus pucheranii Fitzinger, 1867).
Mesosciurus: gr. μεσος mesos „środkowy, pośredni”[42]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[18]. Gatunek typowy: Sciurus aestuans hoffmanni Peters, 1863[b].
Simosciurus: gr. σιμος simos „zgięty w górę, zadarty nos”[43]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[19]. Gatunek typowy: Sciurus stramineus Eydoux & Souleyet, 1841.
Urosciurus: gr. ουρα oura „ogon”[44]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[20].
Gatunek typowy: Sciurus tricolor Poeppig, 1844[c].
Oreosciurus: gr. ορος oros, ορεος oreos „góra” [45]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758. Gatunek typowy: Sciurus anomalus Güldenstaedt, 1775.
Sciurus: łac. sciurus „wiewiórka”, od gr. σκίουρος skiouros „wiewiórka”[26].
Guerlinguetus: nazwa Guerlinguet używana przez francuskich osadników w Gujanie i
zaadaptowana przez de Buffona w 1789 roku[27]. Gatunek typowy: Sciurus guerlinguetus J.E. Gray, 1821 (= Sciurus aestuans Linnaeus, 1766).
Macroxus (Macroschus): etymologia niejasna, F. Cuvier nie wyjaśnił pochodzenia nazwy[28]. Gatunek typowy: Sciurus aestuans Linnaeus, 1766.
Echinosciurus: gr. εχινος ekhinos „jeż”; σκιουρος skiouros „wiewiórka”[29].
Gatunek typowy: Sciurus hypopyrrhus Wagler, 1831 (= Sciurus aureogaster F. Cuvier, 1829).
Neosciurus: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[30]. Gatunek typowy: Sciurus carolinensis J.F. Gmelin, 1788.
Parasciurus: gr. παρα para „blisko”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[31]. Gatunek typowy: Sciurus niger Linnaeus, 1758.
Aphrontis: gr. αφροντις aphrontis „wolny od opieki”[32]. Gatunek typowy: Sciurus vulgaris Linnaeus, 1758.
Araeosciurus: gr. αραιος araios „smukły”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[33]. Gatunek typowy: Sciurus oculatus Peters, 1863.
Baiosciurus: gr. βαιος baios „mały”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[34]. Gatunek typowy: Sciurus deppei Peters, 1863.
Hesperosciurus: gr. ἑσπερος hesperos „zachodni”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[35]. Gatunek typowy: Sciurus griseus Ord, 1818.
Otosciurus: gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[36]. Gatunek typowy: Sciurus aberti Woodhouse, 1852.
Mamsciurus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę
w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[37].
Tenes: etymologia niejasna, Thomas nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[13].
Gatunek typowy: Sciurus persicus O. Thomas, 1909 (= Sciurus anomalus Güldenstaedt, 1775).
Notosciurus: gr. νοτος notos „południe”[38]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[14].
Gatunek typowy: Notosciurus rhoadsi J.A. Allen, 1914 (= Sciurus granatensis Humboldt, 1811).
Hadrosciurus: gr. ἁδρος hadros „gruby”[39]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[15].
Gatunek typowy: Sciurus flammifer O. Thomas, 1904.
Histriosciurus: łac. histrio, histrionis „arlekin, aktor”[40]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[16]. Gatunek typowy: Sciurus gerrardi J.E. Gray, 1861[b].
Leptosciurus: gr. λεπτος leptos „delikatny, smukły”[41]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[17]. Gatunek typowy: Sciurus rufoniger Pucheran, 1845 (= Macroxus pucheranii Fitzinger, 1867).
Mesosciurus: gr. μεσος mesos „środkowy, pośredni”[42]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[18]. Gatunek typowy: Sciurus aestuans hoffmanni Peters, 1863[b].
Simosciurus: gr. σιμος simos „zgięty w górę, zadarty nos”[43]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[19]. Gatunek typowy: Sciurus stramineus Eydoux & Souleyet, 1841.
Urosciurus: gr. ουρα oura „ogon”[44]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[20].
Gatunek typowy: Sciurus tricolor Poeppig, 1844[c].
Oreosciurus: gr. ορος oros, ορεος oreos „góra” [45]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758. Gatunek typowy: Sciurus anomalus Güldenstaedt, 1775.
Sciurus: łac. sciurus „wiewiórka”, od gr. σκίουρος skiouros „wiewiórka”[26].
Guerlinguetus: nazwa Guerlinguet używana przez francuskich osadników w Gujanie i
zaadaptowana przez de Buffona w 1789 roku[27]. Gatunek typowy: Sciurus guerlinguetus J.E. Gray, 1821 (= Sciurus aestuans Linnaeus, 1766).
Macroxus (Macroschus): etymologia niejasna, F. Cuvier nie wyjaśnił pochodzenia nazwy[28]. Gatunek typowy: Sciurus aestuans Linnaeus, 1766.
Echinosciurus: gr. εχινος ekhinos „jeż”; σκιουρος skiouros „wiewiórka”[29].
Gatunek typowy: Sciurus hypopyrrhus Wagler, 1831 (= Sciurus aureogaster F. Cuvier, 1829).
Neosciurus: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[30]. Gatunek typowy: Sciurus carolinensis J.F. Gmelin, 1788.
Parasciurus: gr. παρα para „blisko”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[31]. Gatunek typowy: Sciurus niger Linnaeus, 1758.
Aphrontis: gr. αφροντις aphrontis „wolny od opieki”[32]. Gatunek typowy: Sciurus vulgaris Linnaeus, 1758.
Araeosciurus: gr. αραιος araios „smukły”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[33]. Gatunek typowy: Sciurus oculatus Peters, 1863.
Baiosciurus: gr. βαιος baios „mały”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[34]. Gatunek typowy: Sciurus deppei Peters, 1863.
Hesperosciurus: gr. ἑσπερος hesperos „zachodni”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[35]. Gatunek typowy: Sciurus griseus Ord, 1818.
Otosciurus: gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[36]. Gatunek typowy: Sciurus aberti Woodhouse, 1852.
Mamsciurus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę
w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[37].
Tenes: etymologia niejasna, Thomas nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[13].
Gatunek typowy: Sciurus persicus O. Thomas, 1909 (= Sciurus anomalus Güldenstaedt, 1775).
Notosciurus: gr. νοτος notos „południe”[38]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[14].
Gatunek typowy: Notosciurus rhoadsi J.A. Allen, 1914 (= Sciurus granatensis Humboldt, 1811).
Hadrosciurus: gr. ἁδρος hadros „gruby”[39]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[15].
Gatunek typowy: Sciurus flammifer O. Thomas, 1904.
Histriosciurus: łac. histrio, histrionis „arlekin, aktor”[40]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[16]. Gatunek typowy: Sciurus gerrardi J.E. Gray, 1861[b].
Leptosciurus: gr. λεπτος leptos „delikatny, smukły”[41]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[17]. Gatunek typowy: Sciurus rufoniger Pucheran, 1845 (= Macroxus pucheranii Fitzinger, 1867).
Mesosciurus: gr. μεσος mesos „środkowy, pośredni”[42]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[18]. Gatunek typowy: Sciurus aestuans hoffmanni Peters, 1863[b].
Simosciurus: gr. σιμος simos „zgięty w górę, zadarty nos”[43]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[19]. Gatunek typowy: Sciurus stramineus Eydoux & Souleyet, 1841.
Urosciurus: gr. ουρα oura „ogon”[44]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758[20].
Gatunek typowy: Sciurus tricolor Poeppig, 1844[c].
Oreosciurus: gr. ορος oros, ορεος oreos „góra” [45]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758. Gatunek typowy: Sciurus anomalus Güldenstaedt, 1775.
